De volgende stappen

20110202 Weblog – De volgende stap

Net terug van een paar weken Nederland en beetje Duitsland. Langer gebleven dan verwacht. Het was fijn en nodig – even op ‘krachten’ komen. Weer gewoon dochter aan huis zijn, fijne gesprekken en goede wijn, lachen met vrienden, brainstormen met mensen.

Velen van jullie weten dat het tot nu toe niet makkelijk is geweest in Oekraïne te aarden: lastig het bedrijf op poten te krijgen, ik zoekende naar inkomen en manieren mijn kwaliteiten te blijven ontwikkelen, onze relaties luchtig houden. Ik ben niet snel ontevreden (een mooi land, leuke mensen om me heen) en heb veel energie. Maar ik twijfelde de laatste tijd of ik in het juiste investeer. Dus, werd het niet eens tijd meer het heft in eigen hand te nemen? Ja, eigenlijk wel. Dat heeft te maken met onzekerheid van mijn huidige werkzaamheden bij Dzherelo– inkomen, teamspirit, gevoel daadwerkelijk nuttig te zijn. Maar ook met de wens meer met natuur en toerisme te doen. Het laatste jaar ben ik met mensen van Karpatsky Stezhki (de organisatie die oude jagerspaden opspeurt, ze begaanbaar maakt en hutten opknapt) de bergen in getrokken. Dat was de trigger: zij maken prachtige wandelkaarten en kennen de bergen op hun duimpje, maar welke West-Europese toeristen maken daar nu gebruik van? Weinig. Daar kan ik verandering in maken door leuke tochten te organiseren en te faciliteren met taal en culturele problemen! Daarnaast wil ik graag meer schrijven en foto’s maken en kan dat goed toepassen om de aandacht op die mooie trekkings te vestigen. Mijn tijd in Nederland is dus goed gebruikt: kaarten bij wandelwinkels weten te slijten en afspraken om als het zo ver is een lezing over de te maken tochten te geven, ideeën om een bijgaand wandelgidsje uit te geven, de Vakdag van de Vakantiebeurs met Kentauro bezocht, met (reeds succesvolle) pionierende Wageningers en schrijvers /journalisten gesproken en met familie en vrienden voor praktische feedback.

Met energie dus weer terug en al verschillende om mijn ideeën concreter te maken. Daarnaast ook genieten van het thuis zijn. Tim en ik even aftasten, in ons ritme komen. Ondanks de winter is hij druk bezig: trekker repareren, plannen (peinzen) voor het komende jaar, een andere boer helpen met zoeken naar grond en gebouwen, het districtshoofd ontvangen (als voorbereiding op een mogelijk bezoek van het nieuwe hoofd van de provincie L’viv), met Torben bellen (die is in Duitsland) om onderdelen te bestellen, naar Kyiv om de landbouwbeurs te bezoeken en zijn benen afmatten op de racefiets-machine binnen. Ik heb een Nederlandse stadsplanner ontmoet die L’viv helpt met ideeën te ontwikkelen voor een stads- en voornamelijk fietsplan. Idee: de stadskern vrij van vervuilend verkeer, veel administratieve functies aan de rand van de stad, scholen betrekken om fietsen een dagelijkse bezigheid te laten worden, ov beter regelen. Boeiend! Van het weekend hebben we Jouke en Arianne bezocht, twee Nederlanders die noordelijk van L’viv boeren en via de kerk sociale projecten begeleiden (via Worldpartners in Renkum). Leuk hun leven en bedrijf te zien. Zondag was grote schoonmaak dag thuis, dat was nodig! Het is ijzig koud weer, maar vaak prachtig met zon en glinsterende sneeuw.

Ook heb ik voor het eerst mogen genieten van skiën in Oekraïne! Ik werd door een vriendin uitgenodigd met haar vrienden mee te komen naar Bukovel, hotspot op skigebied. En groot. De populariteit van het gebied bleek wel toen ik om 04:30 ’s nachts in een stadje op de bus wachtte die ons naar de witte pisten zou brengen (4 uur verder): in een halfuur tijd 10 bussen vol met skifans! Na 12 jaar niet geskied te hebben (okee, ik heb een middag met oud en nieuw geskied), ging het heerlijk! De zwarte piste deed ik gewoon, ook al zal het er wel niet zo mooi hebben uitgezien... Trots en blij stapte ik om 17:00 weer de bus in.

Eind februari ben ik weer in Nederland. Ik sta met Agnes van Kentauro Reizen op de Fiets- en Wandelbeurs (26-27 februari, RAI A’dam) om de Oekraïne reis van 4-14 juni te promoten. Hopelijk tot ziens! En een andere aankondiging: het volgende nummer van het Oekraïne Magazine (zie Stichting Nl-Oekraïne Platform) heeft speciale aandacht voor landbouw met bijdragen van verschillende mensen. Ik schrijf over biologische landbouw en -natuurlijk- de Karpaten.

ps: dit is weer een lange text geworden. Op aanraden van een begaand contact zal ik de komende tijd regelmatiger en korter schrijven.